کشیدگی عضلات و تاندون های کمر، رگ به رگ شدن کمر

کشیدگی عضلات و تاندون‌ها در ناحیه کمر از آسیب‌های کششی ساده تا پارگی جزئی در ترکیب عضله یا تاندون‌ها متغیر است. معمولاً کمر درد ناشی از آسیب رسیدن به بافت‌های نرمی است که از ستون فقرات حمایت می‌کنند، مثل تاندون‌ها، رباط‌ها و عضلات. در ستون فقرات تحتانی که ستون فقرات کمری نیز نامیده می‌شود؛ این بافت‌های نرم کمک می‌کنند تا بدن به صورت عمودی قرار بگیرد و ستون فقرات بتواند وزن بالاتنه را تحمل کند اگر فشار زیادی به کمر وارد شود؛ ممکن است عضلات کمر یا سایر بافت‌های نرم آسیب ببیند و دردناک شود.

ستون فقرات شامل سه بخش گردنی، سینه‌ای و کمری است. ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها تارهای فیبری بافتی هستند که مهره‌ها را به هم متصل می‌کنند و اجازه حرکت را می‌دهند و درعین‌حال حمایت و ثباتی را برای ستون فقرات و قسمت بالایی بدن فراهم می‌کنند.
هنگامی که یک عضله منقبض می‌شود، تاندون استخوانی را که به آن متصل است می‌کشد و باعث حرکت آن قسمت بدن می‌شود و در این زمان کشیدگی عضلات و تاندون‌ها در ناحیه کمر رخ می‌دهد.
رباط‌ها یک استخوان را به استخوان دیگر متصل می‌کنند و از مفاصل بدن حمایت می‌کنند. ساختار الاستیک رباط‌ ها به آنها اجازه می‌دهد تا در محدوده خود کشیده شوند و سپس به موقعیت‌های طبیعی خود بازگردند. اگر چنانچه کشیدگی‌ها ادامه‌ دار باشند ممکن است آسیب جدی به شما برسد.

کشیدگی و رگ به رگ شدن کمر

به طور کلی اسپاسم کمر را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

گرفتگی حاد کمر

این نوع اسپاسم زمانی رخ می‌دهد که فرد وسیله سنگینی بلند کرده یا در وضعیت او تغییر جدیدی رخ داده است. از همین رو اغلب به صورت ناگهانی اتفاق می‌افتد و با درد بسیار شدیدی همراه خواهد بود که باعث ایجاد مشکل در توانایی راه رفتن می‌شود.

گرفتگی مزمن کمر

این نوع اسپاسم قابل پیش‌ بینی بوده و معمولا دردهای ناشی از آن منظم‌ تر شکل می‌گیرند. در واقع گرفتگی مزمن عضلات کمر حتما ناشی از آسیب خاصی نیست و احتمال این‌ که پس از آسیب دیدگی کمر ایجاد شود بسیار زیاد است.

علائم کشیدگی و گرفتگی عضلات کمر

علائم رگ به رگ شدن کمر، شامل ناراحتی‌ها و درد‌های خفیف تا شدید در ناحیه کمر می‌شود. این علائم معمولاً بعد از کار‌ها یا حوادثی که به کمر فشار می‌آورند؛ ایجاد می‌شوند. بسته به نوع و شدت آسیب، علائم دیگری نیز ممکن است ایجاد شوند. این علائم شامل ضعف یا از دست دادن قابل توجه قدرت، بی ثباتی، مشکل در حرکت، از دست دادن کامل عملکرد عضلانی، تورم، حساسیت به لمس و کبودی می‌شود. شدت علائم معمولاً با شدت آسیب مطابقت دارد.
در این صورت ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید:

1. درد‌های خفیف تا شدید ناگهانی
2. درد در قسمت پایین کمر (این درد بر خلاف درد سیاتیک به ساق پا نمی‌زند)
3. حساسیت به لمس در قسمت پایینی کمر
4. درد ناگهانی، این درد ممکن است با اسپاسم عضلانی همراه باشد.
5. مشکل در ایستادن یا راه رفتن، این مشکل با استراحت کردن بهبود می‌یابد.
6. درد شدید که ممکن است سریع برطرف شود و مجدداً شدت بگیرد و یا دردی که برای چند هفته تا چند ماه ادامه داشته باشد.

علت کشیدگی و گرفتگی عضلات و تاندون های کمر

گرفتگی عضلات کمر می‌تواند در هر زمانی در هر فردی رخ دهد، بااین‌حال، برخی از علل شایع اسپاسم عضلانی به شرح زیر هستند:

کشیدگی یا آسیب عضلانی

اسپاسم عضلانی کمر می‌تواند در نتیجه هر نوع فشار یا آسیب به بافت‌های نرم کمر از جمله عضلات، رباط ‌ها و تاندون‌ها رخ دهد. به‌عنوان‌مثال، بلندکردن اجسام سنگین و همچنین ورزش‌هایی که شامل حرکات ناگهانی و تکراری هستند، از علل شایع اسپاسم عضلانی در پشت هستند. بااین‌حال، هر نوع فعالیتی که فشار بیش از حد بر عضلات کمر وارد کند، می‌تواند منجر به آسیب و در نتیجه اسپاسم عضلانی شود. قوز کمر که ناشی از بد نشستن است نیز از علل آسیب به کمر و ایجاد گرفتگی عضلات کمر است.

مشکلات اساسی در آناتومی ستون فقرات

اگر متوجه شدید که اسپاسم کمر شما بهتر نمی‌شود، یا اگر به طور مکرر در همان ناحیه پشت شما اتفاق می‌افتد، ممکن است یک مشکل زمینه‌ای در ستون فقرات خود داشته باشید، مانند فتق دیسک، تنگی ستون فقرات، آرتریت یا سایر موارد.

ضعف عضلات پشت

عضلات قوی شکم و پشت به سلامت کمر و جلوگیری از اسپاسم عضلانی کمک می‌کنند. از طرف دیگر، عضلات ضعیف یا سفت می‌توانند راحت ‌تر آسیب ببینند و منجر به اسپاسم عضلانی کمر شوند.

گرفتگی عضلات بعد از ورزش

ورزشکاران تفریحی و رقابتی معمولاً گرفتگی عضلات مرتبط با ورزش را تجربه می‌کنند. این نوع گرفتگی عضلانی در طی یا مدت کوتاهی پس از ورزش در افراد سالمی که هیچ بیماری زمینه‌ای ندارند، رخ می‌دهد.
سایر دلایل گرفتگی عضلات کمر شامل:

• بد نشستن
• کم‌آبی بدن به‌ ویژه در بدنسازان
• نداشتن ورزش و فعالیت بدنی کافی
• آسیب‌های عصبی مثل آسیب به عصب سیاتیک
• آسیب به دیسک‌های مهره‌ای یا به‌ اصطلاح دیسک کمر
• استرس و اضطراب
• شکستگی استخوانکمر
• آرتروز کمر
• مشکلات ستون فقرات مثل اسکولیوز یا انحراف آن

تشخیص کشیدگی عضلات و تاندون در ناحیه کمر

نکته جالبی که در مورد آسیب های وارده به عضلات و رباط ها وجود دارد این است که کشیدگی عضلات و تاندون ها تقریباً مشابه به هم است و به طور کلی مربوط به یک نوع از آسیب هاست ولی کشیدگی رباط به علل متفاوتی اتفاق می افتد. شاید در ابتدا گیج کننده به نظر برسد. در واقع معمولاً مردم کشیدگی رباط را با کشیدگی تاندون اشتباه می گیرند. در صورتی که واقعیت این است که این دو آسیب از یکدیگر متفاوند.
بگذارید این طور بگوییم که کشیدگی رباط مربوط به بافت هایی می شود که یک استخوان را به یک استخوان دیگر وصل می کند و بیشتر زمانی پیش می آید که مفاصل دچار پیچ خوردگی می شوند. مثل پیچ خوردن مچ پا. ولی کشیدگی تاندون مربوط به بافتی می شود که یک عضله را به یک استخوان پیوند می دهد مثل وقتی که پاها بیش از حد باز شوند یا موقع پرتاب کردن چیزی، دست بیش از حد کشیده شود.
معمولاً انجام آزمایشات تشخیصی ضروری نیست، مگر اینکه درد بیش از شش هفته طول بکشد و حتی با فیزیوتراپی و انجام حرکات کششی بهبود نیابد. باید حتماً علت‌های زمینه‌ای مثل آسیب رسیدن به دیسک کمر، بررسی شوند. ممکن است آزمایش‌های زیر توسط پزشک تجویز شوند.
تصویربرداری با اشعه ایکس: در تصاویری که با استفاده از اشعه ایکس تهیه می‌شوند، می‌توان ساختار مهره‌ها و مفاصل را بررسی کرد. از تصاویر اشعه ایکس برای بررسی علل بالقوه درد، مانند عفونت، شکستگی و … استفاده می‌شود.
تصویربرداری رزونانس مغناطیس (MRI) این روش یک آزمایش تشخیصی است که تصاویر سه بعدی از ساختارهای بدن را با استفاده از آهنرباهای قدرتمند و فناوری رایانه تولید می‌کند. این روش می‌تواند طناب نخاعی، ریشه‌های عصبی و نواحی اطراف آن و همچنین بزرگ شدن، تحلیل رفتن و تومورها را نشان دهد.

روشهای درمان‌ متخصصان درد برای کشیدگی عضلات و تاندون‌ها در ناحیه کمر

برای درمان کشیدگی عضلات کمر چند اقدام باید انجام دهید.

• استراحت

اولین گام در درمان رگ به رگ شدن یا کشیدگی عضلات کمر و کاهش اسپاسم عضلات کمر ، استراحت است. بلافاصله پس از آسیب معمولا استراحت بر روی تختخواب توصیه می شود. ایم کار به کاهس علائم اسپاسم در کمر کمک می کند. هر چند که، استراحت طولانی مدت(بیش از 48 ساعت) در فاز اولیه درد ممکن است باعث ایجاد ضعف در عضلات شود، و منجر به افزایش سطح ناتوانی بلند مدت شود. بنابراین به بیماران توصیه می شود پس از 48 ساعت استراحت به فعالیت های عادی باز گردند.

• سرما و گرما درمانی

استفاده از کیسه از یخ بلافاصله بعد از آسیب، می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. معمولاً بعد از 48 ساعت، پزشکان گرما درمانی طولانی مدت را برای افزایش خونرسانی به ناحیه و نیز افزایش سرعت بهبودی، توصیه می‌کنند. روش مناسب برای سرما درمانی این است که یخ‌ها را در یک پارچه نازک بپیچید و روی پوست قرار دهید. یخ نباید مستقیماً روی پوست قرار بگیرد، همچنین یخ باید به مدت 15 تا 20 دقیقه و با فواصل زمانی حداقل یک ساعت روی محل قرار بگیرد. کمپرس‌های سرد شیمیایی یا یخ آبی، نباید مستقیماً روی پوست قرار بگیرند، همچنین این یخ‌ها به اندازه یخ‌های طبیعی موثر نیستند.

• دارو

دار‌وهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است به تسکین درد، التهاب و تورم کمک کنند. اکثر افراد با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن آشنا هستند، با این حال، چه داروهای بدون نسخه و چه دارو‌های نسخه‌ای، باید با احتیاط مصرف شوند. استفاده از این دارو‌ها بیش از یک ماه فقط باید با دستور پزشک صورت بگیرد. اگر هنگام مصرف داروی ضدالتهابی دچار رفلاکس اسید یا معده درد شدید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

• انجام حرکات کششی

انجام حرکات کششی از چندین جهت به بهبود آسیب وارد شده به کمر کمک می کند. شاید فکر کنید که کشیدن عضلاتی که خودشان به خاطر کشش بیش از حد دچار آسیب شده اند، منطقی نباشد، ولی بهتر است بدانید که کشیدن درست و مناسب عضلات کلید موفقیت در تسریع فرآیند بازیابی آسیب های مربوط به کشیدگی عضلات کمر است. انجام حرکات کششی می تواند به افزایش انعطاف پذیری، بهبود عملکرد فیزیکی کلی بدن، افزایش استقامت، افزایش گردش خون و در نهایت کاهش خطر آسیب دیدگی مجدد کمک کند. بنابراین انجام حرکات کششی برای بهبود هر چه سریع تر آسیب ضرورت دارد. ولی این کار باید با رعایت قوانین خودش انجام شود.

حرکات کششی را می توانید در خانه، سر کار یا حتی زمانی که جایی می روید انجام دهید. به عبارت دیگر می توان گفت که انجام این حرکات بسیار ساده و راحت هستند و بهانه تراشی برای انجام ندادن این حرکات بی فایده است! اگر از آن دسته افرادی هستید که به هر دلیل دچار کشیدگی یا پارگی عضلات کمر شده اید، باید بدانید که قدم اول برای بهبود سریع مشکل تان انجام همین حرکات کششی به ظاهر ساده است. این حرکات باعث می شوند که معمولاً در طی 4 تا 6 هفته مشکل برطرف شود. البته اگر مشکل حاد و شدید باشد شاید تا 10 هفته هم لازم باشد این حرکات کششی ادامه پیدا کند.

در ادامه برخی از این حرکات کششی را معرفی می کنیم.

• کشش یک زانو به سمت سینه

ابتدا صاف بر روی کمر بر روی زمین دراز بکشید طوری که نوک انگشتان پا به سمت بالا (سقف) باشد. حالا خیلی آرام یکی از پاها را خم کنید و به سمت سینه بکشید. اگر دوست دارید می توانید این کار را با استفاده از دستتان هم انجام دهید به این صورت که دست ها را به صورت حلقه دور زانو یا ران می گیرید و بعد پا را به سمت سینه می کشید. این حالت را 10 ثانیه حفظ کنید و بعد همین کار را برای پای دیگر تکرار کنید.

• کشش دو زانو به سمت سینه

این حرکت هم تا حد زیادی مشابه حرکت قبلی است. اول روی کمر روی زمین دراز بکشید. البته این بار باید هر دو پا از زانو خم شده باشند طوری که کف پاها روی زمین قرار داشته باشد.
حالا خیلی آرام هر دو پا را در حالی که همان حالت خم شدگی خود را حفظ کرده اند بلند کنید و به سمت سینه بکشید. برای انجام این کار باید از دست هایتان استفاده کنید. می توانید دست ها را دور زانو حلقه کنید یا آن که زیر زانو و در واقع دور ران ها حلقه کنید. پاها را تا جایی که زانو ها به سینه نزدیک شده باشند بکشید. البته لازم نیست کشش بیش از اندازه به پاها وارد کنید. این حالت را 10 ثانیه حفظ کنید و بعد پاها را پایین بیاورید و در حالت استراحت قرار دهید. این حرکت را چندین بار تکرار کنید.

• کشش عضلات ران و باسن

برای انجام این حرکت اول صاف بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه از هم باز کنید. حالا پای راستتان را یک قدم عقب تر بگذارید. پای چپ تان را از زانو خم کنید و وزن تان را روی پای راست و قسمت راست لگن بیندازید. ابتدائا مقدار خمش زانوی پای چپ باید 90 درجه باشد. حالا کمی به جلو خم شوید و پای راست تان که عقب تر است را در حالت کشش قرار دهید. خمش به سمت جلو را تا جایی انجام دهید که در قسمت ران و لگن احساس کشیدگی کنید. حال همین کار را با پای دیگر تکرار کنید.

• حرکت گربه گاو

برای شروع، چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید طوری که دست ها کاملاً زیر شانه و زانو ها هم در زیر لگن قرار بگیرد. یعنی شانه با دست و باسن با پا زاویه 90 درجه بسازد. حالا هم زمان با بیرون دادن نفس، کمر را به سمت پایین قوس دهید. بعد همراه با یک تنفس عمیق بخش مرکزی بدن را خم کرده و به سمت بالا بکشید. این کار را 10 بار تکرار کنید.

آخرین توصیه ای که باید به کار ببندید تا بهبودی کامل و عدم تکرار آسیب دیدگی را داشته باشید این است که تا مدتی باید از انجام برخی حرکات خود داری کنید تا در آینده دوباره دچار کشیدگی و پارگی عضلات کمر نشوید بهتر است.

1. هنگام خواب، به بغل بخوابید.
2. از کشیدن سیگار خود داری کنید.
3. حالت ایستادن و حرکات دیگر را تصحیح کنید. شاید برای این کار لازم باشد از کمربند های مخصوص استفاده کنید تا به بدن تان عادت دهید شکل صحیح بدن را همیشه رعایت کند.
4. موقع بلند کردن اجسام، با تکنیک و حرکات درست این کار را انجام دهید تا به کمر فشار نیاید.
5. و آخر از همه اینکه عادت غذایی تان را تصحیح کنید. سعی کنید چیزهایی که می خورید متعادل باشند. یعنی از همه گروه های غذایی به اندازه مناسب مصرف کنید و آب هم به مقدار کافی بنوشید.

• ورزش برای درمان قوز کمر
  تاریخ انتشار : 1401-02-12تاریخ بروز رسانی : 1402-04-31


• علل کمر درد مزمن و درمان با طب فیزیکی
  تاریخ انتشار : 1401-04-07تاریخ بروز رسانی : 1402-05-01


• علت کمر درد در ایستادن و راه های پیشگیری و درمان آن
  تاریخ انتشار : 1400-11-04تاریخ بروز رسانی : 1402-04-30


• توانبخشی گرفتگی،خشکی و اسپاسم عضلات کمر
  تاریخ انتشار : 1401-02-10تاریخ بروز رسانی : 1402-04-31


• درد کمر هنگام نشستن و خم شدن و راه های پیشگیری و درمان آن
  تاریخ انتشار : 1400-10-13تاریخ بروز رسانی : 1402-04-30