درمان گرفتگی و خشکی عضلات کمر

به انقباض ناگهانی و غیر ارادی یا سفت شدن غیر قابل کنترل عضله های کمر، اسپاسم یا گرفتگی کمر می گویند. این گرفتگی در پاسخ به فشار، استفاده بیش از حد، ضعف، یا درد عضله ایجاد می شود. همچنین آسیب های فیزیکی یا برخی از بیماری ها در ابتلا به گرفتگی کمر موثر می باشند.

آسیب دیدگی یا التهاب عضلات، رباط ها و عصب های کمر باعث کمردرد شدید و گرفتگی کمر می شوند. در صورتی که به این بیماری عضلانی دچار شده باشید، عضلات شما سفت می شود و باعث درد پائین کمر می شود. منقبض شدن و کشیدگی عضلات کمر نیز احساس می شود.
این گرفتگی عضلات کمر معمولاً، پس از آسیب دیدگی فوراً به وجود می آید، اما در بعضی از موارد بین آسیب دیدگی و گرفتگی و اسپاسم عضلات کمر، تاخیری چند ساعته یا چند روزه وجود دارد. اختلال یا شرایط بیمار ممکن است گرفتگی کمر علائم دیگری را نیز همراه خود ایجاد کند. اغلب علائمی که گرفتگی کمر را تحت تاثیر قرار می دهند، سایر سیستم های بدن را درگیر می کنند. اگر درد و ناراحتی بیش از 3 یا 4 هفته طول بکشد، ممکن است ناشی از این شرایط باشد. بهتر است درمورد درد طولانی مدت یا ناتوان کننده با پزشک که ممکن است فیزیوتراپی، درمان های کنترل درد یا درمان های کم تهاجمی توصیه کند، صحبت کنید. پزشک بر اساس علت اصلی خشکی کمر شما را در زمینه تشخیص و درمان این شرایط راهنمایی می کند.

علت گرفتگی و خشکی عضلات کمر

برخی از شرایط فیزیکی بدن شما را بیشتر در معرض گرفتگی عضلات قرار می دهند، برخی از این شرایط عبارت اند از:

1. نارسایی های فیزیکی
2. کم شدن آب بدن
3. کاهش سطوح مواد معدنی خون، مانند پتاسیم وکلسیم
4. عدم انعطاف پذیری تاندونی که در پشت پاها قرار دارد (همسترینگ)
5. ضعیف یا عدم انعطاف پذیری عضلات پشت

علل پاتولوژیک گرفتگی کمر

گرفتگی کمر می تواند ناشی از درد یا بیماری یا اختلال موجود در بدن باشد. ممکن است اختلالات خاص یا فشار به نحاع یا دیگر اعصاب نخاعی، گرفتگی کمر ایجاد می شود. اختلالاتی که می توانند باعث گرفتگی کمر شوند عبارتند از:

• آرتروز در ستون فقرات
• فتق دیسک کمر
• تنگی کانال نخاعی

علل جدی گرفتگی کمر

در برخی از موارد، اسپاسم کمر می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی یا تهدید کننده حیات فرد باشد، که بلافاصله باید اورژانسی ارزیابی گردد. مانند:

• عوارض اسپوندیلیت آنکیلوزان (التهاب یا سفتی ستون فقرات ناشی از یک بیماری خود ایمن است)
• آبسه اپیدروال(عفونت موضعی در امتداد کمر)
• سنگ کلیه
• تومورها
• درمان
• دارو

باتوجه به شدت درد همراه با گرفتگی کمر، ممکن است استفاده از دارو های غیر نسخه ای لازم باشد. ایبوپروفن و استامینوفن می تواند التهاب و درد را کاهش دهند. قبل از استفاده از داروهای غیر نسخه ای ضد اسپاسم با پزشک خود مشورت کنید. اگر اسپاسم شدید باشد و یا به راحتی با دارو های غیر نسخه ای بهبود نیابد. ممکن است پزشک شل کننده های عضلانی را تجویز نمایند. شل کننده عضلانی متداول عبارتند از : کاریسوپرودول و سینکو بنزاپرین

• تزریقات

اگر اقدامات دیگر درد شما را کاهش ندهد و اگر درد به پاها گسترش یابد، ممکن است پزشک با تزریق کورتیزون(یک داروی ضد التهابی) و یا داروهای بی حس کننده را تجویز نماید. این داروها در فضای اطراف نخاع( فضای اپیدورال ) تزریق می شوند. تزریق کورتیزون کمک می کند که التهاب اطراف ریشه های عصبی کاهش یابد، اما معمولا درد پس از چند ماه باز می گردد.

• درمان فیزیکی

1. فعالیت های خود را متوقف کنید: با مشاهده اولین علامت گرفتگی عضله و درد در پائین کمر باید فعالیت خود را متوقف کنید. حتی اگر علائم خفیف باشد. شما می توانید عضلات گرفته را ماساژ دهید.
2. گرما یا سرما درمانی: استفاده از حرارت، خون رسانی به ناحیه موردنظر را افزایش می دهد. در نتیجه اکسیژن و مواد مغذی بیشتر به ناحیه موردنظر وارد می شود. همچنین افزایش خون رسانی به بافت باعث می شود مواد زائد بافتی که در اثر تنش عضله ایجاد می شوند راحت تر از بافت خارج شوند. این کار سبب افزایش سرعت بهبود می شود. کمپرس سرد که سرما درمانی نیز نامیده می شود. گردش خون را در ناحیه مورد هدف کاهش می دهد. این کار باعث کاهش التهاب، اسپاسم عضلانی و درد می شود.
3. استراحت: دو یا سه روز به خود استراحت دهید، مخصوصا اگر گرفتگی عضلات کمر ناشی از آسیب عضلات است. استراحت کردن بسیار مهم است، زیرا باعث بهبودی سریع تر آسیب عضلانی می شود. با این حال، حفظ تحرک در این دوره بسیار مهم است. بعضی از بیماران به دلیل بی تحرکی دچار خشکی عضلات می شوند.

• حرکات و تمرینات ورزشی

با قرار دادن بازوی خود در بالای سر به آرامی عضلات خود را کشش دهید. می توانید روزی 3 تا 4 بار و هر بار 10 مرتبه این حرکت به مدت 5 تا 10 ثانیه انجام دهید.
بروی زمین دراز بکشید و زانو های خود را خم و پاهای خود را صاف کنید و سپس یک زانو به آرامی سمت سینه خود بکشید و به مدت 10 ثانیه در این وضعیت باقی بمانید و سپس پای خود را روی زمین قرار دهید و این کار را با زانوی دیگر خود نیز انجام دهید.
نکته: در مرحله آغازین گرفتگی کمر این حرکت ورزشی را انجام ندهید. این حرکت ورزشی زمانی باید انجام بگیرد که درد چندان شدید نیست یا انقباض عضله خفیف است. همچنین اگر انجام حرکات ورزشی باعث تشدید علائم شود از انجام آن خودداری کنید.
گرفتگی کمر در هر سنی و برای هر شخصی می تواند به وجود آید. گرفتگی عضلات می تواند همراه با درد شدید یا درد در پایین کمر باشد. این عارضه می تواند برای هر قسمتی از کمر، به عنوان مثال، بالاتر یا پایین تر از کمر به وجود آید و همراه با گرفتگی و خشکی کمر در صبح نیز باشد. گرفتگی عضلات کمر می تواند ناشی از حرکت ناگهانی و حتی در خواب نیز به وجود آید. اکثر موارد گرفتگی کمر با استفاده از روش های درمانی ذکر شده بهبود پیدا می کند.

• تکارتراپی روشی موثر برای درمان کمردرد
  تاریخ انتشار : 1400-09-22تاریخ بروز رسانی : 1403-04-22


• درد کمر هنگام نشستن و خم شدن و راه های پیشگیری و درمان آن
  تاریخ انتشار : 1400-10-13تاریخ بروز رسانی : 1403-04-22


• علل کمر درد مزمن و درمان با طب فیزیکی
  تاریخ انتشار : 1401-04-07تاریخ بروز رسانی : 1402-05-01


• ورزش برای درمان قوز کمر
  تاریخ انتشار : 1401-02-12تاریخ بروز رسانی : 1402-04-31


• کاربرد بلوک عصبی برای کاهش کمر درد و سیاتیک
  تاریخ انتشار : 1403-02-02تاریخ بروز رسانی : 1403-02-05