سندروم درد تروکانتریک بزرگ یا درد ناحیه خارجی باسن و خارج ران پا

سندرم درد تروکانتریک بزرگ (GTPS) یک بیماری شایع مفصل ران است که باعث درد در قسمت بیرونی عضله باسن (تروکانتر) و ران می‌شود. علت این علائم معمولاً به دلیل آسیب به بافت‌های نرمی است که در قسمت بالایی استخوان ران قرار دارند.

سندروم درد تروکانتریک بزرگ در گذشته بورسیت تروکانتریک نامیده می‌شده است زیرا تصور بر این بود که درد ناشی از یک بورس ملتهب (یک کیسه کوچک پر از مایع) است که روی تروکانتر بزرگ‌تر استخوان ران (بخش استخوانی استخوان ساق) قرار دارد.با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که بیشتر موارد درد در قسمت بیرونی عضلات ران و باسن به دلیل آسیب‌های کوچک به عضلات یا تاندون‌های مجاور است. بنابراین به جای اصطلاح بورسیت تروکانتریک، اصطلاح عمومی‌تر، سندرم درد تروکانتریک بزرگ در حال حاضر ترجیح داده می‌شود.

علل سندرم درد تروکانتریک بزرگ

سندروم درد تروکانتریک بزرگ می‌تواند ناشی از یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

• آسیب نقطه‌ای لگن: می‌تواند شامل افتادن روی لگن، برخورد لگن به یک جسم یا دراز کشیدن روی یک طرف بدن برای مدت طولانی باشد.
• بازی یا فعالیت‌های کاری که باعث استفاده بیش از حد یا آسیب به نواحی مفصلی می‌شود: چنین فعالیت‌هایی ممکن است شامل دویدن، بالا رفتن از پله‌ها یا ایستادن برای مدت طولانی باشد.
• وضعیت بدنی نادرست: این وضعیت می‌تواند ناشی از اسکولیوز، آرتریت ستون فقرات کمری (پایین) و سایر مشکلات ستون فقرات باشد.
• فشار بر روی بافت‌های نرم: که می‌تواند در نتیجه یک مفصل یا استخوان غیرطبیعی یا نامناسب باشد (مانند تفاوت در طول پا یا آرتریت در مفصل).
• سایر بیماری‌ها یا شرایط: این‌ها ممکن است شامل آرتریت روماتوئید، نقرس، پسوریازیس، بیماری تیروئید یا واکنش غیرمعمول دارویی باشد. در موارد نادر، سندروم تروکانتریک بزرگ می‌تواند ناشی از عفونت باشد.
• جراحی قبلی: در اطراف لگن یا کاشت پروتز در مفصل ران.
• خار استخوان لگن یا رسوب کلسیم: در تاندون‌هایی که به تروکانتر متصل می‌شوند.
• این سندروم در زنان و در افراد میانسال یا مسن شایع‌تر است. فراتر از شرایط ذکر شده در بالا، در بسیاری از موارد، علت سندروم تروکانتریک ناشناخته است.

علائم سندرم درد تروکانتریک بزرگ

بسته به عوامل اولیه‌ای که باعث ایجاد این بیماری می‌شوند، علائم می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. افراد مختلف ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• درد در قسمت بیرونی ران یا باسن
• درد شدیدتر هنگام دراز کشیدن به پهلو
• درد با ورزش مانند دوره‌های طولانی راه رفتن، ایستادن یا دویدن افزایش می‌یابد
• تغییر الگوی راه رفتن
• درد بیشتر در هنگام راه رفتن تند
• حساسیت به لمس
• درد در هنگام نشستن با پاهای روی هم

تشخیص سندرم درد تروکانتریک بزرگ

هنگامی که به پزشک مراجعه می‌کنید، به احتمال زیاد یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد که بر روی مدت زمانی که شما این بیماری را داشته‌اید و حرکات خاصی که باعث درد می‌شود، تمرکز می‌کند. همچنین پزشک ممکن است برای رد سایر مشکلات، عکسبرداری با اشعه ایکس را تجویز کند، زیرا خود سندروم در اشعه ایکس نشان داده نمی‌شود. شما می‌توانید یک آزمایش اولتراسوند انجام دهید و اگر لگن شما به درمان پاسخ نمی‌دهد، ممکن است نیاز به انجام MRI داشته باشید.

درمان سندرم درد تروکانتریک بزرگ

اهداف درمان شامل کاهش درد و التهاب (تورم)، حفظ تحرک و جلوگیری از ناتوانی و عود است.درمان‌ها به طور کلی غیرجراحی هستند و به‌راحتی در خانه انجام می‌شوند. آن‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• گذاشتن یخ: کمپرس یخ را هر 4 ساعت به مدت 20 تا 30 دقیقه روی لگن خود قرار دهید. سرما ناحیه را بی‌حس می‌کند که این امر می‌تواند درد را کاهش دهد و ممکن است تورم و التهاب را کاهش دهد.
• داروهای ضد التهاب: داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و مسکن‌های تجویزی مانند سلکوکسیب می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند. البته قبل از مصرف آن‌ها حتما با پزشک خود مشورت کنید.
• استراحت: اگر بتوانید به لگن خود استراحت دهید، می‌توانید به آن زمان بدهید تا بهبود یابد. استفاده از واکر، عصا و سایر ابزارها نیز ممکن است کمک‌کننده باشد.
• فیزیوتراپی: یک متخصص طب فیزیکی می‌تواند تمریناتی را برای بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات به شما بدهد.

سایر درمان‌ها مستلزم مراجعه به مطب پزشک هستند. آن‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تزریق کورتیزون: کورتیزون یک داروی ضد التهابی قوی است. ورزشکاران گاهی از این‌ها برای کاهش تورم و درد استفاده می‌کنند.
• درمان با امواج شوک کم انرژی: امواج شوک آکوستیک با وسیله‌ای هدفمند از پوست عبور داده می‌شود. یک تجزیه و تحلیل نشان داد که بیش از دو سوم بیمارانی که تحت درمان با امواج شوک قرار گرفتند، پس از 4 ماه بهبود یافتند یا تا حد زیادی بهبود یافتند.
• عمل جراحي: اگرچه جراحی به ندرت مورد نیاز است اما سندروم درد تروکانتریک بزرگ را ​​می‌توان در صورتی که غیرقابل ترمیم باشد برداشت. این جراحی معمولا یک روش سرپایی است، به این معنی که یک شب اقامت در بیمارستان وجود ندارد. یک جراح از آرتروسکوپ و ابزارهای کوچک مانند جراحی‌های معمول زانو و آرنج استفاده می‌کند.

پیشگیری از سندروم درد تروکانتریک بزرگ

از آنجایی که بیشتر موارد این سندروم ناشی از استفاده بیش از حد است، بهترین درمان پیشگیری است. مهم است که از فعالیت‌هایی که باعث ایجاد مشکل می‌شوند، اجتناب کنید یا اصلاح کنید. شرایط زمینه‌ای مانند تفاوت طول پا، وضعیت نامناسب، یا تکنیک ضعیف در ورزش یا کار باید اصلاح شود.

برای پیشگیری بهتر می‌توان قوانین زیر را هنگام انجام فعالیت‌های خود اعمال کنید:

• ابتدا آهسته حرکت کنید و به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید.
• از نیروی محدود و تکرارهای محدود استفاده کنید.
• در صورت بروز درد غیرعادی توقف کنید.
• از فعالیت‌های تکراری که به باسن فشار وارد می‌کند، خودداری کنید.
• در صورت نیاز وزن کم کنید.
• برای تفاوت طول ساق پا، کفشی مناسب تهیه کنید.
• قدرت و انعطاف عضلات لگن را حفظ کنید.
• در صورت نیاز به مدت یک هفته یا بیشتر از عصا استفاده کنید.

• توضیحاتی در مورد سندرم پای بیقرار
  تاریخ انتشار : 1401-05-31تاریخ بروز رسانی : 1403-04-22