علائم، علل و روشهای پیشگیری از سندروم گیر افتادگی شانه

سندرم گیر افتادگی شانه عارضه ای است که به دلیل آسیب فضای ساب آکرومیال در اثر اختلال در ثبات دینامیک و استاتیک شانه رخ می دهد و منجر به تحت فشار قرار گرفتن ساختارهای بافت نرم شانه و بروز درد و التهاب شانه می شود. تحت فشار قرار گرفتن فضای ساب آکرومیال مهم ترین علت زمینه ای بروز این عارضه است. فعالیت های تکراری که با بالا بردن دست به بالای سر همراه هستند یکی از مهم ترین عواملی هستند که ریسک سندرم گیر افتادگی شانه را افزایش می دهند.

به همین دلیل این عارضه اغلب در افراد در سنین 30 تا 50 سال که فعالیت دست آنها زیاد است رخ می دهد. فعالیت و حرکت دادن شانه موجب تشدید درد و سایر علائم می شود که این امر موجب محدودیت های حرکتی شانه و اختلال در عملکرد طبیعی شانه می شود. شروع درد ناشی از سندرم گیر افتادگی شانه اغلب به طور تدریجی و بدون آسیب مستقیم به شانه رخ می دهد. برای جلوگیری از تشدید بیماری و بروز عوارض جدی باید درمان را هرچه سریع تر آغاز کرد

عوامل ایجاد سندروم گیر افتادگی شانه

عوامل زیادی وجود دارند که می‌توانند منجر به گیر افتادگی شانه گردند، از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. زمانی که تاندون عضله دوسر آسیب ببیند، احتمال اینکه باعث گیر افتادن عضله زیر استخوان افزایش می‌یابد.
2. وجود حرکات غیرطبیعی در تیغه شانه
3. حالتی که بخش‌های ریز استخوان به تاندون‌ها ضربه وارد می‌کنند.
4. پارگی یا کشیدگی یکی از تاندون‌ها
5. پارگی یا آسیب به لابروم
6. در رفتگی شانه

افراد در معرض خطر سندروم گیر افتادگی شانه

افرادی که دچار فعالیت های تکرار شونده می باشند در ورزش هایی مانند والیبال، همچنین افراد مسن که شکل استخوانی شانه در آنها تغییر یافته و افرادی که دچار اختلالات ناشی از برخوردها و تصادفات می باشند در معرض این سندروم می توانند قرار گیرند.

علائم سندروم گرفتگی شانه

علائم اولیه به طور معمول خفیف هستند. بیماران اغلب در مراحل اولیه به دنبال درمان نیستند. از علائم سندرم گرفتگی شانه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دردی که در بخش جلویی و بیرون از مفصل شانه ایجاد می‌شود و به سمت بازو کشیده می‌شود.
• دردی که در ناحیه شانه که کم کم در طول چند روز یا چند هفته ایجاد می‌شود و افزایش می‌یابد.
• علائم فرد در زمان حرکت بالابردن دست مثل پرتاب و حرکاتی از این قبیل بدتر می‌شود.
• زمانی که دست‌ها را بالا می‌برید و به سمت خارج و بالای سر خود در قوس بیش از 60 درجه قرار می‌دهید، درد ایجاد می‌گردد.
• درد شانه در شب
• از دست ‌دادن قدرت و حرکت
• احساس سفتی در شانه

پیشگیری از سندروم گیر افتادگی شانه

امکان جلوگیری از سندرم گیر افتادگی شانه با رعایت موارد زیر وجود دارد:

• حفظ استحکام شانه و عضلات تیغه شانه. سلامت شانه به تعادل صحیح استحکام عضلانی در ناحیه شانه ای بستگی دارد. در صورت وجود عدم تعادل در استحکام عضلانی، به مرور زمان، ریسک گیر افتادگی و آسیب افزایش می یابد.
• حفظ محدوده حرکتی و تحرک شانه، گردن و پشت. حفظ سلامت و عملکرد صحیح شانه به قابلیت حرکت مفاصل مجاور بستگی دارد.
• حفظ پوسچر صحیح و استفاده از روش های درست هنگام دراز کردن دست و پرتاب کردن. این کار، احتمال گیرافتادگی شانه و فشار اضافی وارد بر شانه را کاهش می دهد.
• پرهیز از پوسچرهای سر و شانه رو به جلو (مانند گذراندن زمان طولانی به صورت قوز کرده پشت کامپیوتر). پوسچرهای نامناسب، شانه را در وضعیتی قرار می دهد که باعث افزایش احتمال گیر افتادگی می شود.

تشخیص سندروم گیر افتادگی شانه

بررسی دقیق سوابق پزشکی و معاینات فیزیکی بیمار کمک می‌کند تا پزشک به‌راحتی بیماری را تشخیص و درمان کند. پزشک بعد از بررسی علائم، برای اطمینان از این‌که بیمار به سندرم مبتلا شده یا نه و همچنین جلوگیری از موارد دیگر تست‌های عضلانی را اجرا می‌کند. در این حالت، دست بیمار را در وضعیتی قرار می‌دهد که درد به سراغ بیمار بیاید و بتواند تشخیص دقیق خود را ارائه دهد. آزمایش‌های مختلفی وجود دارند که با مشخص کردن محدوده‌های خاص درد و ضعف، کمک بسیاری به تشخیص بیماری می‌کنند. ارزیابی‌های بیشتر در این زمینه شامل :

• تشخیص از راه تزریق: با کمک این روش پزشک می‌تواند تشخیص دهد که علت درد سندرم گیر افتادگی شانه است یا پارگی عضلات شانه. برای از بین بردن درد، داروی بیهوشی موضعی به بورس‌ها تزریق می‌شود. به‌ محض این‌که درد تسکین یافت اگر عضلات قدرت کششی خود را بازیابند به‌احتمال زیاد ضعف ناشی از درد بوده و تاندون‌های عضلات شانه پاره نشدند؛ اما اگر قدرت کششی یا تحمل وزن به عضلات بازنگشت احتمال پارگی تاندون شانه زیاد است.
• اشعه ایکس: با کمک اشعه ایکس می‌توان علائم آرتریت، شکستگی‌ها و خارهای استخوانی در اکرمیون را مشاهده کرد. تنها ایراد این روش این است که اشعه ایکس فقط ساختارهای استخوانی را نشان می‌دهد نه بافت‌های نرم بنابراین این تصویر در مراحل اولیه بیماری خیلی مفید و موثر نیستند.
• ام‌آر‌آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی): پزشک می‌تواند ماهیچه و بافت‌های نرمی را که با اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند به‌وضوح ببیند.

روش های درمان سندروم گیرافتادگی شانه

پس از بررسی و تشخیص سندروم گیرافتادگی شانه، باید درمان آن آغاز شود که در زیر به روش های درمان سندروم گیرافتادگی شانه می پردازیم.

درمان های اولیه سندروم گیرافتادگی شانه

بخش ابتدایی و خانگی درمان در هر عارضه ای به درمان های خانگی اختصاص دارد و این درمان ها شامل روش ها و نکات مراقبتی متعددی می باشند. البته باید گفت این درمان ها به تنهایی نمی توانند به بهبود دررفتگی شانه کمک کنند و بهتر است با بروز هر علائم ناراحت کننده ای ابتدا به پزشک ارتوپدی مراجعه کنید. درمان های اولیه حتماً باید به همراه درمان های اصلی و مهم از جمله فیزیوتراپی و جراحی باید انجام شوند تا نتیجه مثبت و بهتری داشته باشند. این مراقبت ها و روش های درمانی عبارتند از:

• استفاده از روش های سرما و گرما درمانی آسان و خانگی از جمله قراردادن کمپرس های گرم و سرد روی محل دردناک و متورم شانه گیرافتاده به مدت زمان معلوم و دفعات تجویز شده توسط پزشک.
• مصرف داروهای مسکن و ضد التهاب درجهت بهبود و کاهش درد، تورم و التهابات شانه
• استراحت دادن به شانه. یعنی پرهیز از فعالیت های سنگین و مکرر ورزشی و شغلی و روزانه
• انجام نرمش ها و تمرینات سبک ورزشی جهت کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی و جلوگیری از اسپاسم عضلانی (از انجام ورزش هایی که شانه را به شدت درگیر کرده و فشار را بیشتر می کند از جمله حرکاتی که دست باید مدتی بالای سر قرار بگیرد، بپرهیزید.)
• استفاده از شانه بند و بریس های طبی به منظور ثابت نگه داشتن شانه و کاهش درد و تورم آن و جلوگیری از آسیب مجدد به شانه ( لازم به دکر است نباید مدت طولانی شانه را ببندید؛ چرا که این کار باعث تشدید درد و افزایش اسپاسم عضلانی می شود.)
• ماساژ ناحیه آسیب دیده شانه با استفاده از حوله گرم و یا آب ولرم و گرم و یا پمادهای ضد التهاب و تسکین دهده درد و بستن شانه با باند و کش های طبی ( به منظور گرم نگه داشتن شانه و اثربخشی بهتر پماد.)

تمرین درمانی

این بخش از درمان های فیزیوتراپی مختص به تمرین درمانی بوده و با استفاده از ورزش و نرمش های تجویز شده توسط فیزیوتراپیست و با اجازه پزشک صورت می گیرد. این تمرینات به بهبود وضعیت شانه و گیرافتادگی آن، اسپاسم های عضلانی، تقویت عضلات و همچنین انعطاف پذیری و افزایش دامنه حرکتی شانه (قبل و بعد از جراحی ) و همچنین جلوگیری از آسیب های جدی و شدیدتر در شانه کمک می کند. در ضمن باید گفت تمامی این تمرینات کششی و تقویتی طبق برنامه ای و توسط فیزیوتراپیست و با توجه به میزان آسیب و گیرافتادگی بورس ها و تاندون های شانه، نوع عارضه و علت ایجاد آن تعیین و تنظیم می شود. این تکنیک و متدهای های ورزشی شامل موارد زیر می شوند:

• حرکت آونگ: برای انجام این تمرین ابتدا بایستید و کمر را خم کنید. سپس یکی از بازوها را آویزان کنید. برای شروع حرکت بدن را حرکت داده و بازوی خود را به آرامی به سمت جلو آورده و سپس به عقب ببرید. این حرکت چرخشی را مانند یک دایره و شبیه به حرکت آونگ نیز انجام دهید.
• حرکت ایزومتریک چرخش به داخل و خارج: برای انجام این تمرین و چرخش به سمت داخل، ابتدا در حالی که مقابل در کنار و یا گوشه دیوار ایستاده اید، آرنج دستتان را در کنار بدن قرار داده و به صورت سفت و منقبض در آوردید. سپس ساعد دست را با زاویه قائم نسبت به بازو قرارداده و کف دستتان را در حالیکه انگشت شست رو به بالا قرار گرفته بر روی دیوار قرار دهید. برای انجام حالت بعدی و چرخش به سمت خارجی نیز در همین وضعیت قرار گرفته و همانطور که پشت دستتان روی دیوار است، نوک انگشت را رو به بالا بگیرید و سپس به دیوار فشار وارد کنید. 5 ثانیه این حالت را حفظ کرده و سپس به حالت اولیه و طبیعی برگردید.
• بالا انداختن شانه: برای انجام این حرکت ابتدا شانه ها را بالا برده و در حالیکه تیغه شانه ها را به سمت عقب جمع کرده اید و آنها را به هم نزدیک کنید. چندین ثانیه این وضعیت بمانید و مجددا (به آرامی) به وضعیت قبل و عادی خود برگردید.(این تمرین را چندین مرتبه انجام دهید.)
• کشش ضربدری سینه به صورت طاق باز: برای انجام این تمرین ابتدا روی زمین و به پشت قرار بگیرید. در همین وضعیت، آرنج دست آسیب دیده ( شانه گیرافتاده) را به کمک دست سالم خود گرفته و خیلی آرام و با احتیاط در جهت شانه سالم خود ببرید. حدود 10 ثانیه در این وضعیت مانده و سپس به آرامی به حالت اولیه و طبیعی خود برگردید.
• چرخش به داخل در پشت کمر: برای انجام این تمرین ابتدا روی صندلی قرار گرفته و یا بایستید. دست آسیب دیده( شانه گیر افتاده) را پشت کمر برده و به خط کمر نزدیک کنید. به کمک دست سالم، دست آسیب دیده را بالا برده و به تیغه شانه نزدیک کنید. 10 ثانیه در این وضعیت قرار گرفته و سپس بدنتان را شل کنید و در حالت ریلکس قرار بگیرید. این تمرین را مجددا انجام دهید.
• حرکت کششی دست در پشت سر: برای انجام این تمرین ابتدا روی زمین و به پشت قرار بگیرید. دست ها را در یک دیگر فرو برده و قفل کنید. سپس در وضعیتی قرار بگیرید که که آرنج هایتان مقابل بدن قرار باشند. خیلی آرام آرنج ها را به سمت پهلو (بغل) و در جهت پایین قرار دهید و شانه ها را نیز درحالت کشیده نگه دارید. 10 ثانیه در این حالت مانده و مجددا به حالت عادی برگردید.
• چرخش خارجی به شکل طاق باز: برای انجام این تمرین ابتدا روی زمین و به پشت قرار بگیرید. بازوی دست آسیب دیده خود را طوری خم کنید که زاویه 90 درجه بسازد. با استفاده از عصا و یا یک میله سبک بلند و حرکت دادن آن، موجب چرخش بازوی آسیب دیده به سمت خارجی شده و این وضعیت را حدود 10 ثانیه حفظ کنید. سپس به آرامی به حالت طبیعی و قبل خود برگردید. این تمرین را چندین مرتبه و طبق برنامه تعیین شده توسط فیزیوتراپیست، انجام دهید.
• حرکت خم کردن به جلو در حالت ایستاده: برای انجام این تمرین، ابتدا رو به روی یک آیینه ایستاده و دستهایتان را جمع کنید.(انگشتان شست دست باید رو به جلو قرار بگیرند.) دست خود را به سمت بالا برده و سپس آرنج را صاف کنید.( لازم نیست دست را بیش از حد بالا ببرید). این تمرین را حدود 10 مرتبه انجام داده و تکرار کنید.
• حرکت ساعتگرد: ابتدا روی زمین و بر روی شکم دراز بکشید. کف دست ها و دست ها را روی زمین قرار داده و سپس آنها را درجهت عقربه ساعت( ساعتگرد) تکان دهید. نیازی نیست دست ها را بیش از حد بالا بیاورید. این تمرین را چندین مرتبه انجام دهید.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی از تکنیک ها و روش های کاربردی، مؤثر و ایمن درمان عارضه های اسکلتی از جمله سندروم گیرافتادگی شانه می باشد. این روش درمانی با استفاده از دستگاه ها و متدهای متفاوت به افزایش گردش خون در بافت های آسیب دیده شانه و تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده شانه پرداخته و موجب کاهش تورم و التهاب، کاهش و تسکین درد شانه، کاهش خشکی و گرفتگی (اسپاسم های عضلانی شانه)، افزایش دامنه حرکتی، انعطاف پذیری کمک کرده و باعث عملکرد بهتر شانه و همچنین پیشرفت سریع و درمان سندروم گیرافتادگی شانه می شود. تمامی روش ها و متدهای درمانی برای افراد واجد شرایط فیزیوتراپی، مفید بوده و هیچ عارضه دائمی و خطری به دنبال نخواهد داشت. این تکنیک ها طبق برنامه ای که فیزیوتراپیست با توجه به میزان آسیب دیدگی شانه و نوع آن تنظیم می کند، انجام می گیرند و عبارتند از:

• کایروپراکتیک

این روش درمانی با ماساژ دادن ناحیه آسیب دیده شانه توسط دست فیزیوتراپیست (به صورت دوار) انجام گرفته و بهبود وضعیت شانه کمک می کند.

• گرما و سرما درمانی

در این روش فیزیوتراپیست با قراردادن کمپرس های سرد و گرم به مدت معلوم (8 دقیقه) بر روی ناحیه آسیب دیده شانه و با استفاده از دیگر روش های سرما و گرما درمانی با دستگاه، به بهبود وضعیت شانه و برطرف شدن گرفتگی، درد، تورم و ... می پردازد.

• اولتراسوند تراپی

در این روش فیزیوتراپیست با اعمال امواج صوتی با فرکانس بالا در ناحیه آسیب دیده شانه توسط دستگاه اولتراسوند به بهبود وضعیت گیرافتادگی شانه کمک کرده و از درد و تورم آن می کاهد.

• لیزرتراپی

در این روش درمانی فیزیوتراپیست با اعمال و تاباندن اشعه و نور لیزر به ناحیه آسیب دیده شانه موجب بهبود درد و تورم شانه می شود.

• مگنت تراپی

در روش مگنت تراپی فیزیوتراپیست با اعمال امواج مغناطیسی به ناحیه آسیب دیده شانه موجب بهود وضعیت شانه می شود.

• الکتروتراپی

در این تکنیک فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده دست (با استفاده از دستگاه های مختلف) به بهبود شانه کمک می کند.

• تحریکات الکتریکی

در این روش فیزیوتراپیست با استفاده از الکترود ها و اعمال جریان برق و الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده شانه به بهبود آن کمک می کند.

• شاک ویو تراپی

در روش شاک ویو تراپی فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده شانه به بافت های آسیب دیده شوک وارد کرده و موجب بهبودی آن می شود.

• درای نیدلینگ

در این روش درمانی فیزیوتراپیست با استفاده از سوزن با سایزهای مختلف و فرو بردن آنها در نقاط حساس و نواحی آسیب دیده شانه به بهود وضعیت شانه و کاهش درد، گرفتگی، تورم و.. کمک می کند.

• جراحی

جراحی از روش های درمانی است که معمولاً در مراحلی که بیماری به مرحله نهایی خود رسیده و یا نزدیک باشد انجام می گیرد. البته گاهی نیز پزشک تشخیص می دهد که تنها راه حل قطعی درمان، جراحی می باشد. معمولاً افرادی که دچار عارضه گیرافتادگی شانه می شوند، با تمرین درمانی و فیزیوتراپی بهبود یافته و می توانند به فعالیت های خود ادامه دهند. در صورتی که جراح تشخیص دهد وضعیت بیمار حاد بوده از جراحی به روش های مختلفی استفاده کرده و سعی می کند تا با برطرف کردن و از بین بردن عاملی که موجب فشار و گیرافتادگی مفصل شده، به بهبود وضعیت شانه کمک کند. در اینجا توضیح مختصری در رابطه با دو مورد از روش های اصلی جراحی شانه می دهیم:

1. جراحی آرتروسکوپی: این جراحی با برش بسیار کوچک در محل مفصل آسیب دیده شانه اتفاق افتاده و توسط دوربین آرتروسکوپ انجام می گیرد.
2. جراحی تعویض مفصل شانه: این روش جراحی از قطعی ترین روش های جراحی بوده و جراح به عنوان آخرین گزینه درمانی از آن استفاده کرده و در آن مفصل آسیب دیده بیمار با مفصل مصنوعی یا پروتز، تعویض می شود.

---

آدرس مطب : اصفهان ، خیابان حکیم نظامی ، خیابان شریعتی غربی ، نبش کوچه 16 ، جنب مسجد امام حسن عسکری ، طبقه اول
تلفن : 91011414 - 031

---

درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید

• رفع دردهای مزمن و تقویت شانه با فیزیوتراپی
  تاریخ انتشار : 1401-07-15تاریخ بروز رسانی : 1402-05-03


• علائم پارگی و کشیدگی تاندون شانه
  تاریخ انتشار : 1401-01-31تاریخ بروز رسانی : 1402-04-31


• آسیب دیدگی،التهاب و پارگی تاندون شانه و درمان های بدون جراحی آن
  تاریخ انتشار : 1400-08-20تاریخ بروز رسانی : 1402-04-28


• آناتومی عضلات روتاتور کاف شانه
  تاریخ انتشار : 1401-01-11تاریخ بروز رسانی : 1402-04-31


• درد شانه و درمان آن
  تاریخ انتشار : 1392-06-12تاریخ بروز رسانی : 1402-04-19

نظرات کاربران درباره این مطلب :زهرابی [ 1402-08-08 ]
آیا فیزیوتراپی به تنهایی در درمان درد و بی حسی شانه و آرنج هم میسر است یا لیزر پر توان هم باید در کنارش استفاده کنم

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :